KRONİK HEPATİT B ENFEKSİYONU OLAN KİŞİLER İÇİN ÖNLEME, TANI, BAKIM VE TEDAVİYE YÖNELİK KILAVUZLAR

2019 yılında başta siroz ve karaciğer kanseri olmak üzere tahmini 820.000 ölüme yol açan kronik karaciğer hastalığının nedeni olan hepatit B virüsü (HBV) enfeksiyonu halen önemli bir halk sağlığı sorunu olmaya devam etmektedir.

Dünya Sağlık Örgütü (DSÖ), 2019 yılında 296 milyon kişinin kronik olarak enfekte olduğunu ve hepatit B ile yaşadığını, bunun da düşük ve orta gelirli ülkelerde orantısız derecede yüksek bir yük olduğunu tahmin etmektedir. Afrika bölgesi, Güneydoğu Asya Bölgesi ve Batı Pasifik Bölgesi ile birlikte küresel yükün %88'ini oluşturmaktadır. Kronik hepatit B'nin (KHB) küresel yükünün çoğu, doğum sırasında veya doğumdan kısa bir süre sonra anneden çocuğa geçişe atfedilebilir ve bu tür perinatal enfeksiyonlar, yüksek oranda kronikliğe yol açar. Çocuklar arasında yeni enfeksiyonların azaltılmasında son derece etkili olan hepatit B aşısının doğum dozunun zamanında uygulanması ve evrensel bebeklik HBV aşısı ile perinatal bulaşmanın önlenmesinde ilerleme kaydedilmiştir. Bununla birlikte, 2022'de hepatit B doğum dozu kapsamı küresel olarak yalnızca %45 olarak tespit edilmiş ve en düşük kapsam ise %18 oranı ile DSÖ Afrika Bölgesi'nde saptanmıştır. KHB enfeksiyonu olan kişiler için, hâlihazırda önerilen tenofovir ve entekavir ile nükleozid analoğu tedavisi oldukça etkilidir. Tedavi sirozun ilerlemesini geciktirebilir, hepatoselüler karsinom (HCC) insidansını azaltabilir ve uzun süreli sağkalımı iyileştirebilir. Ancak hâlâ büyük bir test ve tedavi açığı bulunmaktadır. 2019 yılında tahmini 296 milyon KHB hastasının yalnızca %10'una tanı konulmuş ve %2'si tedavi edilmiştir. Eliminasyon hedeflerine yönelik olarak test ve tedavi ölçeğinin büyütülmesi, erişimdeki engellerin aşılması için tedavi kriterlerinin ve bakım yollarının ciddi bir şekilde basitleştirilmesini gerektirecektir.

DSÖ, 2015 yılında KHB'li kişiler için önlem, bakım ve tedaviye ilişkin ilk kapsamlı kılavuzu yayınladı. Bunu 2017'de viral hepatit B ve C testiyle ilgili kılavuzlar ve 2021'de hamilelikte antiviral profilaksi kullanılarak HBV'nin anneden çocuğa bulaşmasının önlenmesine ilişkin kılavuzlar izledi.

2015 kılavuzunun yayınlanmasından bu yana birçok önemli gelişme meydana geldi. Bunlar arasında aşağıdakilere ilişkin yeni çalışma verileri yer almaktadır:

- Karaciğer hastalığının evrelenmesine yönelik invaziv olmayan testlerin tanısal performansı ve önemli fibroz veya siroz tanısına yönelik eşik değerleri

-Farklı bölgelerdeki KHB'nin doğal seyri ve farklı HBV DNA ve ALT düzeylerine göre antiviral tedavinin etkinliği

- Tenofovir + lamivudin veya emtrisitabin ile tenofovirin bir ön ilacı olan tenofovir alafenamid fumaratın (TAF) ikili kombinasyonunun tenofovire kıyasla etkinliği ve güvenliğinin karşılaştırılması

-HBV DNA hasta başı viral yük testi teknolojilerinin tanı performansı ve etkisi

-Hepatit D virüsü koenfeksiyonunun test edilmesi (kim test edilmeli ve nasıl test edilmeli) ve HBV DNA ve hepatit D enfeksiyonu için refleks test yaklaşımlarının etkisi

- KHB'nin bakım ve tedavisi için farklı hizmet sunum modellerinin, bakım kademesindeki sonuçlar üzerindeki etkisinin değerlendirilmesi

Buna ek olarak; HIV, hepatit B ve sifiliz’in ortadan kaldırılmasına yönelik küresel girişimle bağlantılı olarak anneden çocuğa bulaşmayı önlemek için antiviral profilaksi kullanımını daha da genişletme fırsatları bulunmaktadır.

2024 kılavuzunun amacı, temel öncelikli konular hakkında güncellenmiş kanıtlara dayalı öneriler sunmaktır. Bunlar arasında yetişkinlerin yanı sıra artık ergenler için de genişletilmiş ve basitleştirilmiş tedavi kriterleri; HBV'nin anneden çocuğa bulaşmasını önlemek amacıyla hamile kadınların antiviral profilaksiye uygunluğunun genişletilmesi ve bakım noktası, HBV DNA viral yükü ve HBV DNA testine yönelik refleks yaklaşımlarının kullanılması yoluyla HBV tanılarının iyileştirilmesi, kime test yapılacağı ve HDV enfeksiyonunun nasıl test edileceği yer almaktadır.

2024 yönergeleri, yeni önerilerle birlikte güncellenmiş 11 bölüm içermektedir:

Genişletilmiş tedavi uygunluğu ve antiviral profilaksi

• Karaciğer hastalığının evrelenmesi için invaziv olmayan testlerin kullanılması (Bölüm 4);

• KHB'li kişiler arasında kimlerin tedavi edileceği (Bölüm 5);

• KHB için birinci basamak antiviral tedaviler (Bölüm 6);

• Antiviral profilaksi kullanarak anneden çocuğa hepatit B bulaşmasının önlenmesi (Bölüm 7);

• KHB'li ergenlerin ve çocukların tedavisi (Bölüm 8);

Hepatit B DNA ve HDV enfeksiyonu tanı

• Tedaviye uygunluğu yönlendirmek ve yanıtı izlemek için HBV DNA'nın ölçümü (Bölüm 9);

• HBV DNA refleks testi (Bölüm 10);

• HDV testi - hepatit delta koenfeksiyonu için refleks testi de dâhil olmak üzere kime ve nasıl test yapılacağı (Bölüm 12-14);

HBV Hizmet Sunumu

• KHB için yüksek kaliteli sağlık hizmetlerine erişimi ve sunumu teşvik etmeye yönelik sekiz yaklaşım (yeni öneri yok ancak bakımla bağlantıyı teşvik etmeye yönelik stratejilere ilişkin mevcut önerileri içeriyor) (Bölüm 15).

Ayrıca, 2015 kılavuzundaki değişmeyen tavsiyelerle birlikte izlemeyle ilgili beş bölümde güncellemeler de mevcuttur, ancak bunlar yeni bağlam, ek çalışmalar ve araştırma boşlukları ile güncellenmiştir. Bu bölümler şunlardır:

• Tedavi başarısızlığını yönetmek için ikinci basamak antiviral tedaviler (Bölüm 9);

• Tedaviye yanıtın (Bölüm 16) ve tedavinin yan etkilerinin (Bölüm 17) izlenmesi

• HCC sürveyansı (Bölüm 18);

• Antiviral tedavinin ne zaman durdurulacağı ve yeniden başlatılacağı (Bölüm 19).

Kılavuzda, önerilerin gücünü (güçlü veya koşullu) formüle etmek ve kategorize etmek için GRADE (Grading of Recommendations Assessment, Development and Evaluation: Önerilerin Değerlendirilmesi, Geliştirilmesi ve Değerlendirilmesinin Derecelendirilmesi) yaklaşımı kullanılmıştır. Kanıtların kesinliği; yüksek, orta, düşük veya çok düşük olarak belirtilmiştir.  Bunun değerlendirilmesi; genel fayda ve zarar dengesinin (bireysel ve toplum düzeyinde), hasta ve sağlık çalışanı değerleri ve tercihlerinin, kaynak kullanımının, maliyet etkinliğinin ve laboratuvar altyapısına ve özel testlere erişim dikkate alınarak tayin edilmiştir.

Küresel, bölgesel ve ülke düzeylerinde genişletilmiş tedavi uygunluk kriterlerinin etkisi ve antiviral profilaksiyi genişletmenin etkisi üzerine iki modelleme ve maliyet-etkinlik analizine ek olarak, temel araştırma sorularını ele almak için 15 sistematik inceleme ve meta-analiz gerçekleştirilmiştir. Buna ek olarak, DSÖ, kılavuzlarda kapsanan konularla ilgili potansiyel tavsiyelerin kabul edilebilirliğini değerlendirmek amacıyla, hepatit B'den etkilenen kesimler, sağlık çalışanları ve ulusal hepatit program yöneticileri arasında dört temel anket yürütmek üzere çeşitli ortak kuruluşları görevlendirmiştir.

TANIMLAR

HEPATİT B VİRÜSÜ (HBV) ENFEKSİYONUNUN DOĞAL ÖYKÜSÜ

Akut HBV enfeksiyonu

İkterik veya semptomatik olabilen veya olmayabilen yeni başlangıçlı hepatit B enfeksiyonu. Tanı, hepatit B yüzey antijenine (HBsAg) ve hepatit B çekirdek antijenine (anti-HBc) karşı IgM antikorlarının saptanmasına dayanır. İyileşmeye, genellikle üç ay içinde HBsAg'nin temizlenmesi ve anti-HBs serokonversiyonu eşlik eder.

Kronik HBV enfeksiyonu

HBV ile akut enfeksiyondan sonra HBsAg'nin altı ay veya daha uzun süre devam etmesi olarak tanımlanır. Kılavuzlarda kronik HBV enfeksiyonunu belirtmek için kronik hepatit B (KHB) terimi kullanılmaktadır.

İmmün toleran faz

Doğumda veya erken çocukluk döneminde enfekte olan kişilerde KHB'nin erken evresindeki enfeksiyonun yüksek replikatif evresi

İmmün aktif faz

Dalgalanan aminotransferazlar ve yüksek HBV DNA konsantrasyonları ile karakterize edilen HBeAg pozitif hastalığın evresi olup anti-HBe’ye serokonversiyonla sonuçlanabilir

İnaktif faz (veya immün kontrol fazı)

HBeAg negatifliği, anti-HBe pozitifliği, normal alanin aminotransferaz (ALT) ve 2000 IU/mL'nin altında HBV DNA konsantrasyonu ile karakterize edilen KHB'nin düşük replikatif fazı

HBeAg serokonversiyonu

HBeAg kaybı ve anti-HBe'ye serokonversiyon

HBeAg-negatif KHB (immün kaçış fazı)

HBeAg-negatif fakat anti-HBe-pozitif hastalık, değişen düzeylerde HBV replikasyonu ve karaciğer hasarıyla birlikte

HBsAg serokonversiyonu

HBsAg kaybı ve anti-HBs gelişimi

HBeAg'nin reversiyonu

Daha önce HBeAg negatif olan ve genellikle artan HBV replikasyonuyla ilişkilendirilen kişilerde HBeAg'nin yeniden ortaya çıkması

Siroz

Yaygın hepatik fibrozis, karaciğerde nodülarite, karaciğer yapısında değişiklik ve hepatik dolaşımın bozulması ile karakterize ileri evre karaciğer hastalığı

Dekompanse siroz

Sarılık, asit, spontan bakteriyel peritonit, özofagus varisleri ve kanama, hepatik ensefalopati, sepsis ve böbrek yetmezliği dâhil olmak üzere sirozun klinik komplikasyonlarının ortaya çıkması.

Hepatoselüler karsinom (HCC)

Hepatositlerden kaynaklanan primer karaciğer kanseri

HBV'NİN SEROLOJİK BELİRTEÇLERİ

Hepatit B yüzey antijeni (HBsAg)

Akut ve kronik hepatit B enfeksiyonunda kanda tespit edilebilen HBV zarf proteini ve fazla kaplama parçacıkları

Hepatit B çekirdek antijeni (HBcAg)

HBsAg ile kaplanmış ve bu nedenle serumda serbest bulunmayan HBV çekirdek proteini

Hepatit B e antijeni (HBeAg)

Hepatit B'nin yüksek replikatif fazında bulunan viral protein. HBeAg genellikle vahşi tip virüsün yüksek düzeyde replikasyonunun bir belirtecidir ancak viral replikasyon için gerekli değildir.

Hepatit B yüzey antikoru (anti-HBs)

HBV aşılamasına yanıt olarak ve akut hepatit B'den iyileşme sırasında gelişen HBsAg'ye karşı antikor, geçmiş enfeksiyonu ve bağışıklığı gösterir

Anti-HBe

HBeAg'ye karşı oluşan antikor, HBV replikasyonu düşük düzeyde olan kişilerde ve aynı zamanda HBeAg negatif hastalıkta (HBV, HBeAg'yi eksprese etmeye devam ediyor) gözlenir.

Hepatit B çekirdek antikoru (total anti-HBc)

Hepatit B çekirdek (kapsid) proteinine karşı oluşan antikor. Total anti-HBc antikorları nötralize edici antikorlar değildir ve hem maruziyetin hem de önceki enfeksiyonun bir belirtecidir.

Anti-HBc IgM

Anti-HBc'nin alt sınıfı.

Akut hepatit B ve kronik HBV'nin alevlenmesi veya yeniden aktivasyonu sırasında hassas analizlerle tespit edilir.

Occult (gizli) HBV enfeksiyonu

Hepatit B yüzey antijenini temizleyen kişiler: HBsAg negatiftir ancak çok düşük seviyelerde olmasına rağmen (her zaman <200 IU/mL) HBV DNA pozitiftir. Çoğunda, aynı zamanda anti-HBc de pozitiftir.

HEPATİT D ENFEKSİYONU

HBV ve HDV koenfeksiyonu

HBV ve HDV ile eş zamanlı enfeksiyon. Koenfeksiyonlu kişilerde ciddi akut hepatit ve akut karaciğer yetmezliği riski artmıştır. İyileşme genellikle tamdır ve kronik enfeksiyon nadirdir.

HDV Süperenfesiyonu

Yerleşik bir KHB enfeksiyonu olan bir kişi HDV ile enfekte olduğunda gözlenir. Süperenfeksiyon sıklıkla kronik hepatit D'ye yol açar, siroza ve HCC'ye hızlı ilerleme riskinin artmasına neden olur.

Total anti-HDV

Hepatit D virüsüne karşı oluşan total antikorlar (IgM ve IgG) olup yalnızca HBsAg pozitif kişilerde görülür. Anti-HDV antikorlarının saptanması hepatit D virüsüne maruz kalındığını gösterir.

HDV RNA

HDV RNA serum veya plazmada tespit edilebilir ve ölçülebilir. HDV RNA'nın varlığının test edilmesi, aktif viremik enfeksiyonu doğrular ve onu geçmiş temizlenmiş enfeksiyondan ayırır.

HEPATİT B ENFEKSİYONUNUN DEĞERLENDİRİLMESİ VE İZLENMESİNE YÖNELİK TESTLER

Alanin aminotransferaz (ALT) ve aspartat aminotransferazlar (AST)

Hücre hasarı veya ölümünden sonra salındıkları için karaciğer hücre hasarını yansıtan hücre içi enzimlerdir.

HBV DNA

Serum veya plazmada tespit edilebilen ve miktarı belirlenebilen HBV DNA.

HBV DNA dolaşımdaki viral partiküllerin seviyeleri ile ilişkilidir. HBV DNA, IU/mL veya kopya/mL olarak ölçülür.

1 IU/mL ~ 5,3 kopya/mL ve dolayısıyla kopya/mL olarak verilen değerler 5 faktörüne bölünerek IU/mL'ye dönüştürülebilir (10 000 kopya/mL = 2000 IU/mL; 100 000 kopya/mL = 20 000 IU/mL; 1 milyon kopya/mL = 200 000 IU/mL). Bu kılavuzdaki önerilerdeki tüm HBV DNA değerleri IU/mL cinsinden rapor edilmiştir.

Saptanamayan bir viral yük, laboratuvar testinin hassasiyet seviyesinin altındaki bir HBV DNA seviyesidir. Hassas polimeraz zincir reaksiyonu (PCR) analizleri için bu genellikle 15 IU/mL'nin altındaki bir konsantrasyondur.

Alfa-fetoprotein (AFP)

Bir konakçı hücresel protein.

Hepatoselüler karsinomu olan kişilerde yüksek seviyeler ortaya çıkabilir.

Sürekli anormal veya normal ALT düzeyi

KHB'li kişilerde ALT seviyeleri dalgalanır ve eğilimi belirlemek için uzun süreli izlem gerektirir. Normal ALT için üst sınırlar, erkekler ve erkek çocuklar için 30 U/L'nin, kadınlar ve kızlar için 19 U/L'nin altı olarak tanımlanmıştır; ancak yerel laboratuvar normal aralıkları da uygulanabilir. Sürekli normal veya anormal ALT seviyeleri, 6 ila 12 aylık bir süre boyunca belirli olmayan aralıklarla iki ALT değerinin normalin üst sınırının (NÜS) altında veya üstünde olması olarak tanımlanabilir.

Erişkinlerde, HBV DNA >2000 IU/mL ve ALT>NÜS olanların tedavisi, 6 ila 12 aylık bir süre boyunca en az iki yüksek ALT>NÜS değerine dayanmalıdır.

KARACİĞER FİBROZUNUN İNVAZİV OLMAYAN TESTLERLE DEĞERLENDİRİLMESİ

Aspartat aminotransferaz (AST)-trombosit oranı indeksi (APRI)

AST ve trombosit konsantrasyonlarından türetilen bir formüle dayalı olarak hepatik fibrozu tahmin etmeye yönelik basit bir indeks.

APRI'yi hesaplama formülü şu şekildedir: APRI = (AST/ULN*)/trombosit sayısı (109/L)x 100

*ULN: upper limit of normal (normalin üst sınırı)

Çevrimiçi hesaplamayı aşağıdaki adreste bulabilirsiniz:

https://www.hepatitisc.uw.edu/page/clinical-calculators/apri

Fibrozis-4 skoru (FIB-4)

AST, ALT ve trombosit konsantrasyonları ile yaştan elde edilen bir hesaplamaya dayalı olarak hepatik fibrozu tahmin etmeye yönelik bir indeks.

FIB-4'ü hesaplama formülü şu şekildedir: FIB-4 = (yaş (yıl) x AST (IU/L))/(trombosit sayısı (109/ Lx [ALT (IU/L)(1/2)]).

Çevrimiçi hesaplamayı aşağıdaki adreste bulabilirsiniz:

https://www.hepatitisc.uw.edu/page/clinical-calculators/fib-4

Transient elastography

Karaciğer boyunca bir kayma dalgasının yayılmasına dayalı olarak karaciğer sertliğini (fibrozun yerine geçen) ölçen bir teknik

HEPATİT B TEDAVİSİNE YANITIN ÖLÇÜMLERİ

Hepatit B tedavisine yanıt

Tedavi bittikten sonra belirli bir zaman noktasında kanda HBV DNA'nın saptanamaması

Hepatit B tedavisi başarısızlığı (Primer Yanıtsızlık)

HBV DNA testinin mevcut olduğu ortamlarda: Primer antiviral yanıtsızlık, tedavinin başlamasından üç ay sonra serum HBV DNA'da <1 log10 IU/mL azalma olarak tanımlanır.

Başlangıçta HBV DNA düzeyi yüksek olan birçok kişi, bir yıllık tedaviden sonra pozitif kalabilir, ancak HBV DNA'da düşüş olursa yanıtsızlık olarak sınıflandırılmaz.

HBV DNA testinin mevcut olmadığı ortamlarda, aşağıdaki özelliklere dayanarak tedavi başarısızlığından ve ilaç direncinden şüphelenilebilir:

1-) Belgelenmiş veya zayıf uyumdan şüphelenilen, uyumla birlikte direnç bariyeri düşük olan antiviral ilaçların alınması

2-) Serum aminotransferazlarında artış ve/veya ilerleyici karaciğer hastalığının kanıtı gibi laboratuvar önlemleri.

Not: Yüksek ALT geç ortaya çıkma eğilimindedir ve direncin göreceli olarak zayıf bir öngörü göstergesidir.

Antiviral ilaç başarısızlığının doğrulanması, HBV DNA polimerazının dizilenmesi ve antiviral ilaç direncinin spesifik genetik belirteçlerinin tanımlanmasıyla yapılabilir.

Yaş grupları

Bu kılavuzlarda yetişkinler, ergenler ve üç yaş ve üzeri çocuklara yönelik tedavi önerilerinin uygulanması için aşağıdaki tanımlar kullanılmaktadır. Tutarlılık sağlamak amacıyla, çalışmaların çoğunda ve düzenleyici onay için benimsenen yaş grupları ile aynı yaş grupları kullanılmıştır. Ülkelerin ulusal kanunları kapsamında başka tanımları olabilir.

• Yetişkin, 18 yaşında veya daha büyük olan kişi

• Ergen, 12 ve 17 yaşları da dâhil olmak üzere aradaki yaşlarda olan kişi

• Büyük çocuk, 6 ve 11 yaşları da dâhil olmak üzere aradaki yaşlarda olan kişi

• Küçük çocuk, 2 ve 5 yaşları da dâhil olmak üzere aradaki yaşlarda olan kişi

En ciddi şekilde etkilenen gruplar

HBV seroprevalansı daha yüksek olan bir topluluğun parçası olan (yüksek veya orta endemik ülkelerden gelen bazı mobil veya göçmen topluluklar ve belirli yerli topluluklar gibi) veya HBV enfeksiyonuna maruz kalma veya yüksek riskli davranış geçmişi olan kişiler (örn. damar içi madde kullanan kişiler, cezaevleri ve diğer kapalı ortamlardaki kişiler, erkeklerle seks yapan erkekler, seks işçileri, HIV ile yaşayan kişiler ve partnerleri, kronik hepatit B hastalarının aile üyeleri ve çocukları)

Kilit Topluluklar

Belirli yüksek riskli davranışlar nedeniyle, salgının türü veya yerel bağlamdan bağımsız olarak HIV enfeksiyonu riski artan insan grupları. Bu aynı zamanda HBV ve/veya HCV enfeksiyonu için de geçerli olabilir. Kilit gruplar genellikle davranışlarıyla ilgili olarak HIV, HBV ve HCV enfeksiyonuna karşı savunmasızlıklarını artıran yasal ve sosyal sorunlara sahiptir. Bu yönergeler aşağıdaki grupları temel topluluklar olarak adlandırmaktadır:

  • Erkeklerle seks yapan erkekler
  • Uyuşturucu enjekte eden kişiler
  • Hapishanelerdeki ve diğer kapalı ortamlarda yaşayanlar
  • Seks işçileri ve transseksüel bireyler

YENİ ÖNERİLERİN ANA KONULARI

I-)Tedavi için genişletilmiş uygunluk:

Güncellenen öneriler, KHB'li tüm yetişkinler ve artık ergenler (12 yaş ve üzeri) için geçerli olan tedavi uygunluğunun karşılanması için dört seçenek sunmaktadır. Dört seçenekten yalnızca biri, tedaviye erişimin önündeki en büyük engellerden biri olarak kabul edilen HBV DNA testine erişim gerektirmektedir. Genel olarak, bu dört seçenek, tüm HBsAg pozitif kişilerin (bölgeye bağlı olarak) çok daha yüksek bir oranını (en az %50) kapsamaktadır. Bu oran daha önce %8 -15 orak belirlenmiştir.

1. HBV DNA veya ALT düzeylerinden bağımsız olarak, karaciğer hastalığının evrelemesi için invaziv olmayan testlerin revize edilmiş eşik değerlerine (APRI skoru >0,5 veya transient elastografi (varsa) >7KPa) dayalı olarak anlamlı fibrozis (önceden sadece siroz) sonucu ile tedavi edin. Bu öneri, tüm HBsAg pozitif kişilerin tahminen %20-25'ini kapsayacaktır.

2. HBV DNA>2000 IU/mL (önceden >20.000 IU/mL) ve normalin üst sınırının (NÜS) üzerinde ALT saptanan hastaları tedavi edin. Bu öneri, tüm HBsAg pozitif kişilerin tahminen %20-35'ini kapsayacaktır.

3. Aşağıdakiler ile birlikte ise tedavi edin:

a) Koenfeksiyonlar (HIV, hepatit D veya hepatit C gibi)

b) Ailede karaciğer kanseri veya siroz öyküsü

c) Bağışıklık sisteminin baskılanması (uzun süreli steroid kullanımı, solid organ veya kök hücre nakli gibi)

d) Eşlik eden hastalıklar (diyabet veya yağlı karaciğer hastalığına bağlı metabolik fonksiyon bozukluğu gibi)

e) HBV DNA veya ALT düzeylerinden bağımsız olarak ekstrahepatik belirtiler (glomerülonefrit veya vaskülit gibi)

Bu öneri, HBsAg pozitif kişilerin tahminen %5-8'ini kapsayacaktır.

4. Yalnızca kalıcı anormal ALT düzeylerine dayalı olarak KHB'li kişileri tedavi etmek için ek bir koşullu öneri (HBV DNA'ya erişimin olmadığı durumlarda). 2015 DSÖ hepatit B kılavuzundan alınan bu öneri, tüm HBsAg pozitif kişilerin tahminen %20'sini kapsayacaktır.

II) Tedavi için alternatif antiviral rejimler:

2015 DSÖ hepatit B kılavuzunda belirtilen direnç açısından yüksek genetik bariyere sahip iki nükleozid analoğunun (tenofovir disoproksil fumarat (TDF) veya entekavir (ETV)) tercih edilen birinci basamak rejimler olarak kullanılmasına yönelik mevcut öneri korunmuştur.

Yeni öneri, tenofovir monoterapisine erişimin bulunmadığı ancak ikili rejimlere düşük maliyetle (ART rejimlerinin bir bileşeni olarak) erişimin mevcut olduğu ortamlarda alternatif rejimler olarak tenofovir + lamivudin veya tenofovir + emtrisitabin ikili rejimlerinin kullanılmasıdır. Tenofovir alafenamid fumarat (TAF) kullanımı, böbrek yetmezliği veya osteoporozu olan veya bu riski taşıyanlar için ayrılmıştır.

III) Anneden çocuğa bulaşmanın önlenmesi için antiviral profilaksiye erişimin genişletilmesi:

HBsAg pozitif olan ve HBV DNA düzeyleri ≥200.000 IU/mL veya HBeAg(+) olan hamile kadınlar için bu testlere kolay erişimin olduğu ortamlarda TDF profilaksisinin kullanımına ilişkin mevcut öneri, 2020 DSÖ hepatit B antiviral profilaksi kılavuzundan alınmıştır. Antiviral profilaksiye uygunluğu belirlemek amacıyla HBV DNA'ya ve hatta HBeAg seroloji testine erişimde süregelen önemli zorluğun üstesinden gelmek amacıyla, yeni bir koşullu öneri, tüm HBsAg pozitif hamile anneler için antiviral profilaksi kullanma seçeneği sunmaktadır. Profilaksi kullanımı tercihen hamileliğin ikinci trimesterinden en azından doğuma veya bebek HBV aşılama serisinin tamamlanmasına kadar kullanılır. Bu yaklaşım, kendi sağlıkları için antiviral tedavi kriterlerini karşılayan annelere ve ek gebelik planlayan doğurganlık çağındaki kadınlara TDF'e devam etme seçeneği sunar.

IV) Bakım noktası (Point-of-care: POC) ve refleks HBV DNA testi:

POC HBV DNA nükleik asit testlerinin kullanımı artık tedavi uygunluğunu değerlendirmek ve tedavi yanıtını izlemek için laboratuvar bazlı HBV DNA testine alternatif bir yaklaşım olarak önerilmektedir. HBsAg testi pozitif olanlarda refleks HBV DNA testi, bakım ve tedaviyle bağlantıyı teşvik etmek için ek bir strateji olarak önerilmektedir. Bir sağlık tesisinde klinik bazlı refleks testi, ikinci bir ziyaret ve daha fazla kan örneği ihtiyacını ortadan kaldırır.

V) HDV enfeksiyonu testi - kime test yapılacağı, nasıl test edileceği ve refleks Delta antikor serolojisi ile HDV RNA NAT testinin kullanımı:

1) Kimin test edileceği

DSÖ, sınırlı laboratuvar kapasitesi nedeniyle, KHB enfeksiyonu bulunan tüm hastalarda mümkün olmayan durumlarda, HDV enfeksiyonu testlerine öncelik verilmesi için evrensel bir HDV antikor testi yaklaşımı önermektedir. Bunlar:

a) HDV'nin endemik olduğu ülke ve bölgelerde doğan kişiler

b) HDV'ye yakalanma riski daha yüksek olan kişiler (damar içi madde enjekte eden kişiler, erkeklerle seks yapan erkekler, seks işçileri, HCV veya HIV ile yaşayan kişiler ve hemodiyaliz hastaları)

c) HDV enfeksiyonu olan kişilerin çocukları ve aile üyeleri

d) İlerlemiş karaciğer hastalığı olan kişiler

e) HBV tedavisi görenler

2) Testin nasıl yapılacağı

DSÖ, pozitif bir HBsAg test sonucunun ardından anti-HDV antikor testi için ve pozitif bir anti HDV antikor testi sonucunun ardından HDV RNA testi için (varsa), tanıyı teşvik etmek, bakım ve izlemi iyileştirmek için ek bir strateji olarak refleks testi önermektedir.

HEPATİT B BAKIMINDA YÜKSEK KALİTEDE HİZMET SUNMAYA YÖNELİK TEMEL YAKLAŞIMLAR

HIV ve HCV bakımındaki benzer ilkelerden yararlanılarak uygulanan hepatit B bakımına yönelik yüksek kaliteli sağlık hizmeti sunumu için sekiz temel yaklaşım teşvik edilmektedir:

a) Test yapılmasının teşvik edilmesi yanında bakım, tedavi ve önleme ile bağlantıyı güçlendirecek stratejiler

b) Uzun vadeli antiviral tedaviye uyumu teşvik etmeye ve sürdürmeye yönelik stratejiler

c) Bakımda kalmayı teşvik etmeye ve bakımdan ayrılanları takip edip yeniden katılıma dâhil etmeye yönelik stratejiler

d) Hepatit hizmetlerinin etkinliğini ve erişimini artırmak için hepatit testi, bakım ve tedavisinin diğer hizmetlerle (HIV hizmetleri ve birinci basamak sağlık hizmetleri gibi) entegrasyonu

e) Görev paylaşımı ve farklılaştırılmış bir bakım stratejisi yoluyla desteklenen bakıma erişimi teşvik etmek amacıyla birinci basamak sağlık kuruluşlarındaki test ve tedavi hizmetlerinin merkezileştirilmesi

f) Toplum katılımı

g) Akran desteği

ÖNERİLERİN ÖZETİ

4. Bölüm. Başlangıçta ve takip sırasında karaciğer hastalığı evresinin invaziv olmayan değerlendirmesi

Mevcut ve sürdürülen öneri (2015 hepatit B kılavuzu)

APRI (aspartat aminotransferaz - trombosit oranı indeksi), kaynakların sınırlı olduğu ortamlarda yetişkinler arasında önemli fibrozis veya siroz varlığının değerlendirilmesi için tercih edilen invaziv olmayan test olarak önerilmektedir. Transient elastografi (FibroScan®), mevcut olduğu ve maliyetin önemli bir kısıtlama olmadığı durumlarda tercih edilen invaziv olmayan bir test olabilir.

 (güçlü öneri, orta kesinlikte kanıt)

Yeni öneri

Önemli fibrozis (≥F2) veya siroz (F4) varlığını belirlemek için invazif olmayan test eşikleri

Önemli fibrozisin (≥F2) kanıtı, >0,5'lik bir APRI skoruna veya >7,0 a kPa'lık transient elastografi değerine dayanmalıdır ve siroz (F4), klinik kriterlereb dayanmalıdır (veya >1,0 APRI puanı veya >12,5 a kPa transient elastografi (FibroScan®) değeri).

(yetişkinler: güçlü öneri, orta kesinlikte kanıt;

ergenler: güçlü öneri, düşük kesinlikte kanıt)

a Bu kesintiler FibroScan® için geçerlidir; diğer elastografi tekniklerinin mutlaka aynı kesintilere sahip olması gerekmez.

b Dekompanse sirozun klinik özellikleri: Portal hipertansiyon (asit, varis kanaması ve hepatik ensefalopati), koagülopati veya karaciğer yetmezliği (sarılık). İlerlemiş karaciğer hastalığı/sirozun diğer klinik özellikleri şunları içerebilir: Hepatomegali, splenomegali, kaşıntı, yorgunluk, artralji, palmar eritem veya ödem.

5. Bölüm. KHB'li kişiler arasında kimler tedavi edilmeli (yetişkinler ve ergenler)

Yeni öneri

Kronik hepatit B (KHB)a hastası tüm yetişkinler ve ergenler (≥12 yaş) için (hamile kadınlar ve kızlar ve üreme çağındaki kadınlar dahil) aşağıdaki durumlarda tedavi önerilmektedir:

1. HBV DNA veya ALT seviyelerinden bağımsız olarak, APRI skoru >0,5 veya transient elastografi değeri >7,0 b kPa temelinde anlamlı fibroz kanıtı (≥F2b) veya klinik kriterlere c dayalı siroz kanıtı (F4) (veya APRI puanı >1 veya transient elastografi değeri >12,5 b kPa)

(yetişkinler: güçlü öneri, orta kesinlikte kanıt;

ergenler: güçlü öneri, düşük kesinlikte kanıt)

VEYA

2. HBV DNA >2000 IU/mL ve normalin üst sınırının (NÜS) üzerinde bir ALT düzeyi (erkekler ve erkek çocukları için 30 U/L, kadınlar ve kız çocukları için 19 U/L). Ergenler için bu, 6 ila 12 aylık bir dönemde d en az iki kez ALT>NÜS'e dayanmalıdır.

(yetişkinler: Güçlü öneri, yüksek kesinlikli kanıt [HBV DNA >20 000 IU/mL] ve

düşük kesinlikli kanıt [HBV DNA 2000–20 000];

ergenler: Koşullu öneri, düşük kesinlikli kanıt)

VEYA

3. Koenfeksiyonların varlığı (HIV, hepatit D veya hepatit C gibi); ailede karaciğer kanseri veya siroz öyküsü; bağışıklık sisteminin baskılanması (uzun süreli steroid kullanımı, solid organ veya kök hücre nakli gibi); eşlik eden hastalıklar (diyabet veya metabolik fonksiyon bozukluğu ile ilişkili yağlı karaciğer hastalığı gibi); veya APRI skoruna veya HBV DNA veya ALT seviyelerine bakılmaksızın ekstrahepatik bulgular (glomerülonefrit veya vaskülit gibi).

(yetişkinler: güçlü öneri, orta kesinlikte kanıt;

ergenler: koşullu öneri, düşük kesinlikte kanıt)

VEYA

HBV DNA testine erişimin olmaması durumunda:

4. APRI puanına e bakılmaksızın tek başına sürekli anormal ALT düzeyleri (6 ila 12 aylık bir süre boyunca belirli olmayan aralıklarla normalin üst sınırının üzerinde iki ALT değeri olarak tanımlanır).

(yetişkinler ve ergenler: Koşullu öneri, çok düşük kesinlik kanıtı)

 

a En az bir kez HBsAg'nin varlığı ve ergenler ve çocuklarda HBsAg'nin altı ay veya daha uzun süre devam etmesi olarak tanımlanır.

b Önemli fibrozis veya siroz tanısı ve tedavi önerileri için invaziv olmayan testlerin (APRI ve transient elastografi) eşikleri, yetişkinlerden elde edilen tahmin verilerine dayanmaktadır ve ergenler veya çocuklar için henüz tam olarak doğrulanmamıştır.

c Dekompanse sirozun klinik özellikleri: Portal hipertansiyon (asit, varis kanaması ve hepatik ensefalopati), koagülopati veya karaciğer yetmezliği (sarılık). İlerlemiş karaciğer hastalığı ve sirozun diğer klinik özellikleri şunları içerebilir: Hepatomegali, splenomegali, kaşıntı, yorgunluk, artralji, palmar eritem ve ödem.

d ALT için NÜS, tutarlılık açısından erkekler ve erkek çocuklar için <30 U/L ve kadınlar ve kızlar için <19 U/L olarak tanımlanmıştır. Bazı kılavuzlarda ergenler ve çocuklar için farklı NÜS ALT seviyeleri kullanılmaktadır (kızlar ve kadınlar için <22 U/L ve erkekler ve erkekler çocuklar için <25 U/L). Yükselmiş ALT gebelikte normale dönebilir ve bu nedenle gebelikte uzun süreli tedaviye karar vermede iyi bir belirteç değildir. Hamile kadınlar doğumdan sonra yeniden değerlendirilmelidir.

e Sürekli normal veya anormal ALT, 6 ila 12 aylık bir süre boyunca belirtilmemiş aralıklarla normalin üst sınırının altında veya üstünde iki ALT değeri olarak tanımlanabilir. ALT seviyeleri KHB ile birlikte dalgalanır ve trendi belirlemek için uzun süreli izleme gerektirir.

 

6. Bölüm. KHB için birinci basamak antiviral tedaviler

Mevcut ve sürdürülen öneriler (2015 hepatit B kılavuzlarından)

Direnç açısından düşük genetik bariyere sahip nükleozid analogları (lamivudin, adefovir veya telbivudin) ilaç direncine yol açabilir ve önerilmez.

(güçlü öneri, orta kesinlikte kanıt)

Güncellenmiş öneri

Antiviral tedavinin endike olduğu tüm yetişkinler, ergenler ve çocuklar (iki yaş veya üzeri) için, ilaç direncine karşı yüksek genetik bariyere sahip nükleoz(t)id analogları – tenofovir disoproksil fumarat (TDF) veya entekavir (ETV) tercih edilen rejimler olarak önerilmektedir.

Alternatif rejimler olarak TDF + lamivudin (3TC) veya TDF + emtrisitabin (FTC) önerilmektedir (TDF monoterapisinin mevcut olmadığı durumlarda).

(güçlü öneri, orta kesinlikte kanıt)

Yeni öneri

Entekavir (ETV) veya tenofovir alafenamid (TAF)a(varsa), yerleşik osteoporozu ve/veya böbrek fonksiyonu bozukluğu olan kişiler ve çocuklar (iki yaş ve üzeri kişiler için ETV) veya ergenler (bu kişiler için TAF) için önerilmektedir. 12 yaş ve üstü) alternatif rejim olarak antiviral tedavinin endike olduğu kişiler.

(güçlü öneri, orta kesinlikte kanıt)

a eGFR <15mL/dak ise TAF önerilmez

7. Bölüm. Hepatit B'nin anneden çocuğa bulaşmasının önlenmesi ve antiviral profilaksi kullanımı

Mevcut ve sürdürülen öneriler (2017, Stratejik Danışma Uzman Grubu)

Bağışıklama

a)Tüm bebeklere ilk doz hepatit B aşısı doğumdan sonra mümkün olan en kısa sürede, tercihen ilk 24 saat içinde yapılmalıdır.

b) Hepatit B aşısının doğumdan sonraki 24 saat içinde verilmesi, tüm aşılama programları için bir performans göstergesi olmalı ve doğum dozuna ilişkin verilerin kalitesinin iyileştirilmesi için raporlama ve izleme sistemleri güçlendirilmelidir.

c)Birincil aşılama serisini tamamlamak için doğum dozunu iki veya üç ek doz takip etmelidir.

Mevcut ve sürdürülen öneri

(HIV testiyle ilgili 2019 yönergeleri)

Hamile kadınlar ve ergen kızlar arasında HBsAg testi

Tüm hamile kadınlara HIV, sifiliz ve hepatit B testi yapılmalıdır.

HBsAg testini, gebelik sırasında en az bir kez ve mümkün olduğu kadar erken bir zamanda yapın

(güçlü öneri, düşük kesinlikte kanıt)

Güncellenen öneri (Antiviral profilaksiye ilişkin 2020 kılavuzu)

Hamile kadınlar ve ergen kızlar arasında antiviral profilaksi

HBV DNA veya HBeAg testinin mevcut olduğu ortamlarda, HBV DNA ≥200.000 IU/mL veya pozitif HBeAg a olan tüm HBV pozitif (HBsAg pozitif) hamile kadınlara tenofovir disoproksil fumarat (TDF) b ile profilaksi önerilir.

HBV'nin anneden çocuğa bulaşmasını önlemek için (tercihen hamileliğin ikinci trimesterinden en azından doğuma veya bebek HBV aşılama serisinin tamamlanmasına kadar).

(güçlü öneri, orta kesinlikte kanıt)

Yeni öneri

Hamile kadınlar ve ergen kızlar arasında antiviral profilaksi

HBV DNA veya HBeAg testinin mevcut olduğu ortamlarda, HBV DNA ≥200.000 IU/mL veya pozitif HBeAga (tercihen ikinci gebelikten itibaren) olan tüm HBV pozitif (HBsAg pozitif) hamile kadınlara tenofovir disoproksil fumarat (TDF) ile profilaksi önerilir. HBV'nin anneden çocuğa bulaşmasını önlemek için, en azından doğuma veya bebek HBV aşı serisinin tamamlanmasına kadar hamileliğin üç aylık dönemi.

(şartlı öneri, düşük kesinlikte kanıt)

Tüm bebeklere zamanında doğum dozu da dâhil olmak üzere en az üç doz hepatit B aşısına ek olarak tüm müdahaleler yapılmalıdır.

Not: Tüm hamile kadınlar ve üreme çağındaki kız çocukları, öncelikle kendi sağlıkları açısından uzun süreli tedaviye uygunluk açısından değerlendirilmelidir.

İlave gebelik planlayan kadın ve doğurganlık çağındaki ergen kızlar için, kadının tercihine göre doğumdan sonra ve sonraki gebeliklerde de TDF profilaksisine devam edilebilir.

a HBeAg tavsiyesinin kullanılması, uygunluğun belirlenmesi için ek bir seçeneği temsil eder, ancak HBeAg (Hızlı Tanı Testleri: HTT)'lerin tanı performansı zayıftır, bu da düşük ve orta gelirli ülkelerde rutin kullanımlarını sınırlamaktadır.

b TAF, böbrek fonksiyonu bozukluğu ve/veya osteoporozu olanlar için düşünülebilir ancak gebelikte hepatit B tedavisi için henüz onaylanmamıştır (bkz. Bölüm 6). eGFR <15 ml/dk ise TAF önerilmez.

İyi tanı performansına sahip HBeAg, HTT gibi HBV DNA testine yönelik güvenilir alternatifler eksiktir.

8. Bölüm. Ergenler ve çocuklar için kimi tedavi etmeli ve hangi antiviral ilaçları kullanmalı?

Yeni öneriler

KİMLER TEDAVİ EDİLMELİ (ergenler) 5. Bölüme bakınız (yetişkinlere yönelik öneriler)

KHB'li tüm yetişkinler ve ergenler (≥12 yaş) için (hamile kadınlar, kızlar ve üreme çağındaki kadınlar dâhil) tedavi önerilmektedir:

1. APRI skoru >0,5 veya transient elastografi değeri >7 kPa dayalı olarak anlamlı fibrozis kanıtı (≥F2) veya siroz kanıtı (F4) (klinik kriterlere (veya APRI skoru >1 veya transient elastografi değeri >12,5 kPa) (HBV DNA veya ALT seviyelerinden bağımsız olarak).

(ergenler: güçlü öneri, düşük kesinlikli kanıt)

VEYA

2. HBV DNA >2000 IU/mL ve normalin üst sınırının (NÜS) üzerinde bir ALT düzeyi (erkekler ve erkek çocukları için 30 U/L ve kadınlar ve kız çocukları için 19 U/L). Ergenler için bu, 6 ila 12 aylık bir dönemde en az iki kez ALT>NÜS'ye dayanmalıdır.

(ergenler: koşullu öneri, düşük kesinlikli kanıt)

VEYA

3. Koenfeksiyonların varlığı (HIV, hepatit D veya hepatit C gibi); ailede karaciğer kanseri veya siroz öyküsü; bağışıklık sisteminin baskılanması (uzun süreli steroidler, katı organ veya kök hücre nakli gibi); eşlik eden hastalıklar (diyabet veya metabolik ilişkili yağlı karaciğer hastalığı gibi); veya APRI skoruna veya HBV DNA veya ALT seviyelerine bakılmaksızın ekstrahepatik bulgular (glomerülonefrit veya vaskülit gibi).

(ergenler: koşullu öneri, düşük kesinlikli kanıt)

VEYA

HBV DNA testine erişimin olmaması durumunda:

4. APRI puanına bakılmaksızın sürekli anormal ALT düzeyleri (6 ila 12 aylık bir süre boyunca belirtilmemiş aralıklarla normalin üst sınırının üzerinde iki ALT değeri olarak tanımlanır).

(yetişkinler ve ergenler: koşullu öneri, çok düşük kesinlik kanıtı)

Yeni öneriler

Yeni öneriler

HANGİ ANTİVİRALLER KULLANILMALI

Adölesan hamile kızlarda

 (yetişkinler, ergenler ve çocuklar)

6. Bölüme bakınız

ANTİVİRAL PROFİLAKSİ KULLANARAK HBV'NİN ANNEDEN ÇOCUĞA BULAŞMASININ ÖNLENMESİ

7. Bölüme bakınız

9. Bölüm. Tedavi başarısızlığını yönetmek için ikinci basamak antiviral tedaviler

Mevcut ve sürdürülen öneri

(2015 HBV kılavuzu)

Lamivudin, telbivudin, adefovir veya antiviral direnç a,b,c (önceki maruziyet veya primer yanıtsızlık öyküsüne dayanarak) nedeniyle, doğrulanmış veya şüphelenilen antiviral direnç nedeniyle tedavi başarısızlığı kanıtı olan kişilerde entekavir tedavisinden tenofovir disoproksil fumarata geçilmesi önerilir.

Varsa tenofovir alafenamid alternatif bir rejim olarak düşünülebilir.

(güçlü öneri, düşük kesinlikte kanıt)

a Antiviral direnci doğrulanmış veya şüphelenilen tüm kişilerin tedaviye uyumu güçlendirilmelidir.

b Bazı ülkeler ve sağlık hizmeti sağlayıcıları, insanları mevcut antiviral rejimlerden TDF'ye (veya varsa TAF'a) geçirmeyi düşünebilir.

c Bugüne kadar hepatit B tedavisi için kullanıldığında yalnızca TDF veya TAF direncine ilişkin izole vaka raporları mevcuttur. Primer yanıtsızlık varsa tedaviye uyum güçlendirilmeli ve izlenmelidir. Bu nedenle şu anda alternatif bir ilaç rejimine geçiş yapılmasına yönelik herhangi bir gösterge bulunmamaktadır.

10. Bölüm. Tedaviye uygunluğu yönlendirmek ve yanıtı izlemek için HBV DNA'nın ölçülmesi

Mevcut ve sürdürülen öneri (hepatit testine ilişkin 2017 kılavuzu)

Laboratuvar bazlı HBV DNA testleri: Pozitif bir HBsAg serolojik test sonucunun hemen ardından, tedaviye uygunluk açısından viral yük düzeyini değerlendirmek ve tedaviye cevabı izlemek için tercih edilen strateji olarak HBV DNA nükleik asit testinin (NAT) (kantitatif veya kalitatif a) kullanılması önerilir.

(güçlü öneri, orta kesinlikte kanıt)

Yeni öneri

Bakım noktası (POC) HBV DNA testleri: POC HBV DNA NAT testleri, tedaviye uygunluk açısından HBV DNA düzeyini değerlendirmek ve tedaviye yanıtı izlemek için laboratuvar bazlı HBV DNA testine alternatif bir yaklaşım olarak kullanılabilir.

(koşullu öneri, düşük kesinlikte kanıt)

a Testler minimum kalite, güvenlik ve performans standartlarını karşılamalıdır

11. Bölüm. Tedaviye uygunluğu yönlendirmek ve yanıtı izlemek için HBV DNA'nın ölçülmesi

Yeni öneri

Mümkün olduğunda, HBsAg testi pozitif çıkanlar için laboratuvar bazlı “Refleks HBV DNA testi”yapılması, bakım ve tedaviyi teşvik etmek için ek bir strateji olarak kullanılabilir.

Klinik bazlı refleks testi ise, ilk önce bir parmak ucu örneği alınır ve HBsAg hızlı test kullanılarak test edilir; eğer pozitifse (genellikle 15 dakikalık bir beklemeden sonra), ardından hemen “Refleks olarak HBV DNA testi” için ikinci bir kan örneği alınır (venöz kan örneği veya parmak ucu). HBV DNA testi için ikinci kan örneği laboratuvara gönderilebilir veya yerinde POC HBV DNA testiyapılabilir.

 (şartlı öneri, düşük kesinlikte kanıt)

12.Bölüm. HDV enfeksiyonu için kime test yapılmalı?

Yeni öneriler

KHB'li kişilerde, HDV tanısına ve bakıma erişimi artırmak için tercih edilen yaklaşım olarak, HBsAg pozitif olan tüm bireylere anti-HDV antikorları için serolojik testler yapılabilir.

(koşullu öneri, çok düşük kesinlikte kanıt)

Laboratuvar kapasitesi veya diğer kaynakların sınırlı olması nedeniyle evrensel bir anti-HDV antikor testi yaklaşımının mümkün olmadığı ortamlarda, aşağıdakiler de dâhil olmak üzere belirli HBsAg-pozitif bireylerde anti-HDV testine öncelik verilebilir:

• HDV'nin endemik olduğu ülke, bölge ve bölgelerde doğan kişiler;

• İlerlemiş karaciğer hastalığı olan kişiler, HBV tedavisi görenler

Ve

HDV enfeksiyonunu düşündüren özelliklere sahip olanlar (yüksek ALT ve düşük HBV DNA düzeylerine sahip gibi);

Ve

• Hemodiyaliz hastaları, hepatit C veya HIV ile yaşayan kişiler, damar içi madde kullanan kişiler, seks işçileri ve erkeklerle seks yapan erkekler de dâhil olmak üzere, HDV enfeksiyonu riskinin yüksek olduğu düşünülen kişiler.

(koşullu öneri, çok düşük kesinlikte kanıt)

13. Bölüm. HDV enfeksiyonu nasıl test edilir: Test stratejisi ve serolojik ve NAT testlerinin seçimi

Yeni öneri

KHB'li (HBsAg pozitif) kişilere, total anti-HDV'yi saptamak için bir serolojik test ve ardından anti-HDV pozitif olanlar arasında HDV RNA'yı ve aktif (viremik) enfeksiyonu saptamak için bir NAT kullanılarak hepatit D tanısı konabilir. Testler minimum kalite, güvenlik ve performans standartlarınıa karşılamalıdır.

(koşullu öneri, düşük kesinlikli kanıt)

a HDV RNA'nın saptanmasına yönelik NAT, WHO HDV RNA standardı ve IU/mL cinsinden bildirilen sonuçlarla uyumlu hale getirilmelidir. Testlerin tespit limiti 100 IU/mL veya daha iyi olmalıdır. Kurum içi analizlerde kullanılan primerler, genotipin kapsanması için HDV genomunun en çok korunan bölgesi olan ribozim bölgesini hedeflemelidir.

14.Bölüm. HDV enfeksiyonu nasıl test edilir: Laboratuvar bazlı refleks testi

Yeni öneri

Pozitif bir HBsAg test sonucunun ardından anti-HDV antikor testi için refleks testi ve ayrıca pozitif bir anti-HDV antikor testi sonucunun ardından HDV RNA testi (varsa) için refleks testi, tanıyı desteklemek için ek bir strateji olarak kullanılabilir.

(şartlı öneri, düşük kesinlikte kanıt)

16.Bölüm. Tedavi gören veya henüz tedavi görmeyen KHB'li kişiler arasında tedaviye yanıtın izlenmesi

Mevcut ve sürdürülen öneriler (2015 hepatit B yönergeleri)

Tedavi gören kişilerin izlenmesi

Tedavi gören kişiler için aşağıdakilerin en az yılda bir kez izlenmesi önerilir:

• Hastalığın evresini ve fibrozis veya sirozun ilerlemesini değerlendirmek için invaziv olmayan testler (APRI skoru veya transient elastografi); Ve

• ALT seviyeleria (ve APRI için AST), HBV DNA seviyeleri (HBV DNA testi mevcut olduğunda), HBsAgb ve HBeAg/anti-Hbec.

• Tedavi uyumud düzenli olarak ve her ziyarette izlenmelidir.

(güçlü öneri, orta kesinlikte kanıt)

Tedavi sırasında daha sık izlem (ilk yıl için her 3-6 ayda bir) aşağıdaki kişiler için yapılabilir: Hastalığı daha ileri düzeyde olan kişiler

(kompanse veya dekompanse siroz); tedaviye yanıtı ve uyumu değerlendirmek için tedavinin ilk yılında; tedaviye uyumun sorun teşkil ettiği durumlarda; HIV ile enfekte kişilerde; böbrek yetmezliği olan kişiler.

(koşullu öneri, çok düşük kesinlikte kanıt)

Mevcut ve sürdürülen öneriler (2015 hepatit B yönergeleri)

Henüz tedavi görmeyen kişilerin izlenmesi

Hâlihazırda antiviral tedavi kriterlerini karşılamayan kişiler (serum aminotransferaz sonuçları sürekli olarak normal ve HBV DNA düzeyleri 2000 IU/mL'nin altında (HBV DNA testi mevcut olduğunda) veya tedaviyi erteleme isteğini ifade eden kişiler, hastalığın ilerlemesi açısından ve ALT ve HBV DNA seviyeleri yıllık olarak izlenebilir. (HBV DNA testi mevcut olduğunda).

(şartlı öneri, düşük kesinlikte kanıt)

a KHB'li kişiler arasında ALT seviyeleri dalgalanmaktadır ve eğilimin belirlenmesi için izlem gerekmektedir. ALT için NÜS; erkekler ve erkek çocuklar için 30 U/L'nin, kadınlar ve kız çocukları için 19 U/L'nin altı olarak tanımlanmıştır. Kalıcı anormal veya normal, 6 ila 12 aylık bir dönem boyunca belirtilmemiş aralıklarla veya 12 aylık bir dönem boyunca önceden tanımlanmış aralıklarla NÜS'nın üstünde veya altında iki ALT belirlemesi olarak tanımlanabilir.

b Tedavi gören kişiler arasında, HBsAg kaybını (her ne kadar bu nadiren meydana gelse de) ve tedaviyi bıraktıktan sonra HBsAg pozitifliğine seroreversiyonu izleyin. Varsa kantitatif HBsAg, HBsAg konsantrasyonlarının azalıp azalmadığını veya daha nadiren serokleransın olup olmadığını belirlemek için kullanılabilir.

c HBeAg ve anti-HBe'nin izlenmesi esas olarak başlangıçta HBeAg pozitif olan kişiler için geçerlidir. Bununla birlikte, hâlihazırda HBeAg serokonversiyonuna ulaşmış olan ve HBeAg negatif ve anti-HBe pozitif olanlar daha sonra HBeAg pozitif hale gelebilir.

d Dekompanse siroz, portal hipertansiyon (asit, varis kanaması ve hepatik ensefalopati), koagülopati veya karaciğer yetmezliğinin (sarılık) gelişmesiyle tanımlanır. İlerlemiş karaciğer hastalığı veya sirozun diğer klinik özellikleri şunları içerebilir: Hepatomegali, splenomegali, kaşıntı, yorgunluk, artralji, palmar eritem ve ödem.

17. Bölüm. Nükleozid analoglarının güvenliğinin izlenmesi

Mevcut ve sürdürülen öneriler (2015 hepatit B yönergeleri)

Antiviral tedaviye başlamadan önce, kişilerin böbrek fonksiyon bozukluğuna a ilişkin temel riski ve başlangıçtaki böbrek fonksiyonunun ölçümü byapılabilir.

Uzun süreli tenofovir disoproksil fumarat tedavisi alan kişiler böbrek fonksiyonu açısından yıllık olarak izlenebilir ve çocuklarda büyüme dikkatle izlenebilir.

(koşullu öneri, çok düşük kesinlik kanıtı)

Not: 2021 DSÖ birleştirilmiş HIV kılavuzlarında (1), tercih edilen tenofovir bazlı rejimle HIV ile yaşayan kişiler için ART'ye başlamadan önce temel kreatinin ölçümü gerekli değildir.

a Daha yüksek böbrek fonksiyon bozukluğu riskiyle ilişkili faktörler arasında şunlar yer alır: Dekompanse siroz, CrCl <50 mL/dak, ileri yaş >60, vücut kitle indeksi (BMI) <18,5 kg/m2

(veya vücut ağırlığı <50 kg), kötü kontrol edilen hipertansiyon, proteinüri, kontrol edilemeyen diyabet, aktif glomerülonefrit, nefrotoksik ilaçların eş zamanlı kullanımı veya HIV için güçlendirilmiş proteaz inhibitörü ve solid organ nakli

b Başlangıçtaki böbrek fonksiyonunun ölçümü şunları içerir: Serum kreatinin düzeyleri ve Cockcroft-Gault (CG) veya MDRD formülleri kullanılarak CrCl/tahmini glomerüler filtrasyon hızının (eGFR) hesaplanması. http://nephron.com/cgi-bin/CGSI.cgi adresinde çevrimiçi hesap yapılabilir.

Çocuklar için Schwartz veya benzeri formül kullanılabilir: http://nephron.com/bedsidepedsnic.cgi.

CG formülü: eGFR = (140 – yaş) Í (kg cinsinden ağırlık) Í 0,85 (kadın ise)/(mg cinsinden 72 /Cr%)

MDRD formülü: eGFR = 175 Í serum Cr–1,154 Í yaş–0,203 Í 1,212 (kişi Siyahi ise) /0,742 (kişi kadın ise).

18.Bölüm. KHB'li kişilerde hepatoselüler karsinom (HCC) sürveyansı

Mevcut ve sürdürülen öneriler (2015 hepatit B yönergeleri)

Aşağıdaki durumlarda her altı ayda bir batın ultrasonografisi ve alfa-fetoprotein testi ile HCC'nin rutin sürveyansı önerilir:

• Yaş veya diğer risk faktörlerine bakılmaksızın sirozlu kişiler;

(güçlü öneri, orta kesinlikte kanıt)

• Ailesinde HCC geçmişi olan kişiler;

(güçlü öneri, orta kesinlikte kanıt)

• Ailede HCC öyküsü veya siroz kanıtı yoksa, 40 yaşın üzerindeki kişiler (HCCa'nın bölgesel görülme sıklığına bağlı olarak daha düşük bir yaş geçerli olabilir) ve HBV DNA düzeyi >20.000 IU/mL (HBV DNA testi mevcutsa) ).

(şartlı öneri, düşük kesinlikte kanıt)

a Uluslararası Kanser Araştırma Ajansı'nın (IARC) GLOBOCAN projesi (http://globocan.iarc.fr/ia/World/atlas.html), başlıca kanser türlerinin görülme sıklığı, ölüm oranı ve yaygınlığına ilişkin güncel tahminler sağlar. HCC dâhil olmak üzere ulusal düzeyde 185 ülke için GLOBOCAN tahminleri, 2020 yılı için her cinsiyet için ayrı ayrı sunulmaktadır. Bir, üç ve beş yıllık yaygınlık verileri yalnızca yetişkinler (15 yaş ve üzeri) için mevcuttur.

19.Bölüm. Antiviral tedavi ne zaman durdurulmalı ve yeniden başlatılmalı?

Mevcut ve sürdürülen öneriler (2015 hepatit B yönergeleri)

Yaşam boyu nükleoz(t)id analog tedavisi

Klinik kanıtlara (veya APRI veya transient elastografi skoruna) dayanan sirozlua tüm kişilerin nükleoz(t)id analoglarıyla ömür boyu tedavi görmesi gerekir ve akut hepatit alevlenmesine neden olabilecek reaktivasyon riski nedeniyle antiviral tedavi bırakılmamalı.

(güçlü öneri, orta kesinlikte kanıt)

Mevcut ve sürdürülen öneriler (2015 hepatit B yönergeleri)

Durdurma

Antiviral tedavi ömür boyudur. Aşağıdaki durumlarda nükleoz(t)id analog tedavisinin kesilmesi istisnai olarak düşünülebilir:

• Siroza dair klinik kanıt bulunmayan kişiler (veya noninvaziv test puanına (APRI veya transient elastografi dayalı olarak ilerlemiş fibrozu düşündürmeyen);

VE

• Tedavinin kesilmesinden ve uzun vadede yeniden etkinleştirilmesinden sonra dikkatle takip edilebilecek kişiler;

VE

• HBeAg kaybı ve anti-HBe'ye serokonversiyon kanıtı varsa (başlangıçta HBeAg pozitif olan kişiler için) ve en az bir yıllık ek tedavi tamamlandıktan sonra;

VE

• Sürekli olarak normal olan ALT düzeyleri ve sürekli olarak saptanamayan HBV DNA düzeyleri ile bağlantılı olarak (eğer HBV DNA testi mevcutsa).

HBV DNA testi mevcut değilse: Kalıcı HBsAg kaybı kanıtı olan kişiler için ve daha önceki HBeAg durumuna bakılmaksızın en az bir yıl daha tedavi tamamlandıktan sonra nükleoz(t)id analog tedavisinin kesilmesi düşünülebilir.

(şartlı öneri, düşük kesinlikte kanıt)

Mevcut ve sürdürülen öneriler (2015 hepatit B yönergeleri)

Geri çekilme

Nükleoz(t)id analogları ile tedavinin kesilmesinden sonra nüksetme sık görülür. Sürekli yeniden aktivasyon belirtileri mevcutsa yeniden tedavi önerilir: HBsAg veya HBeAg pozitifleşir, ALT seviyeleri b artar veya HBV DNA tekrar tespit edilebilir hale gelir (HBV DNA testi mevcutsa)

(güçlü öneri, düşük kesinlikte kanıt)

a Dekompanse sirozun klinik özellikleri: Portal hipertansiyon (asit, varis kanaması ve hepatik ensefalopati), koagülopati veya karaciğer yetmezliği (sarılık). İlerlemiş karaciğer hastalığı veya sirozun diğer klinik özellikleri şunları içerebilir: Hepatomegali, splenomegali, kaşıntı, yorgunluk, artralji, palmar eritem ve ödem.

b ALT için NÜS, erkekler ve erkek çocuklar için <30 U/L, kadınlar ve kız çocukları için <19 U/L olarak tanımlanmıştır. Sürekli normal veya anormal, 6 ila 12 aylık bir süre boyunca belirtilmemiş aralıklarla normalin üst sınırının altında veya üstünde iki ALT değeri olarak tanımlanabilir. ALT seviyeleri KHB ile birlikte dalgalanır ve trendi belirlemek için uzun süreli izleme gerektirir.

KHB İÇİN KİME VE NASIL TEST YAPILACAĞINA İLİŞKİN MEVCUT TAVSİYELERİN ÖZETİ (VİRAL HEPATİT B VE C ENFEKSİYONU TESTİNE İLİŞKİN 2017 KILAVUZUNDAN)

KHB için kim test edilmeli?

Genel toplumun test edilmesi

Genel olarak HBsAg seroprevalansının ≥%2 veya ≥%5a olduğu ortamlarda, tüm yetişkinlerin önleme, bakım ve tedavi hizmetleriyle bağlantılı olarak HBsAg serolojik testlerine rutin erişimi olması ve bu testlerden yararlanılması önerilmektedir.

Genel toplum testi yaklaşımları; doğum öncesi klinikleri, HIV veya TB klinikleri gibi mevcut toplum veya sağlık tesisi bazlı test fırsatlarından veya programlarından yararlanmalı

(koşullu öneri, düşük kanıt kesinliği)

HIV, HBsAg için rutin testler ve hamile kadınlar için testler

• Tüm hamile kadınlara hamilelikleri sırasında en az bir kez ve mümkün olduğu kadar erken bir zamanda HIV, sifiliz ve HBsAg) testi yapılmalı.

(güçlü öneri, düşük kesinlikte kanıt)

• Doğum öncesi bakım ortamlarındaki çiftlere ve partnerlere HBV test hizmetleri sunulmalı.

(güçlü öneri, düşük kesinlikte kanıt)

Etkilenen toplum için odaklanmış testler

Tüm ortamlarda (tesis veya toplum bazlı test yoluyla yapılmasına bakılmaksızın), HBsAg serolojik testinin, bakım ve tedavi hizmetlerinin aşağıdaki kişilere sunulması önerilir:

• Yüksek HBV seroprevalansı olan bir toplumun parçası olan veya HBV enfeksiyonunab maruz kalma geçmişi ve/veya yüksek riskli davranışları olan);

• Kronik viral hepatitc klinik şüphesi olan yetişkinler, ergenler ve çocuklar (semptomlar, bulgular, laboratuvar belirteçleri);

• HBV enfeksiyonu olan kişilerin cinsel partnerlerid, çocukları ve diğer aile üyeleri ve yakın ev temaslıları

• Sağlık çalışanları: Her ortamda HBsAg serolojik testinin yapılması ve daha önce aşılanmamış tüm sağlık çalışanlarına hepatit B aşısı yapılması tavsiye edilir.

(Hepatit B aşısına ilişkin mevcut kılavuzdan uyarlanmıştır).

(güçlü öneri, düşük kesinlikte kanıt)

Kan bağışçıları

Her ortamda kan bağışçılarının taranması, testi pozitif çıkanların bakımı, danışmanlığı ve tedavisiyle bağlantılı olarak zorunlu olmalıdır.

a ≥%2 veya ≥%5 seroprevalans eşiği, yayınlanmış çeşitli orta veya yüksek seroprevalans eşik değerlerine dayanmaktadır. Kullanılan eşik değeri, diğer ülke durumları ve epidemiyolojik bağlama bağlı olacaktır.

b Seroprevalansı daha yüksek olan bir toplumun parçası olanları (yüksek ve orta endemik ülkelerden gelen bazı mobil ve göçmen topluluklar ve belirli yerli topluluklar gibi) veya HBV enfeksiyonuna maruz kalma geçmişi veya yüksek riskli davranışları olan kişiler: Damar içi madde kullananlar, cezaevleri ve diğer kapalı ortamlardaki kişiler, erkeklerle seks yapan erkekler, seks işçileri, HIV ile yaşayan kişiler, hepatit B hastalarının partnerleri, aile üyeleri ve çocukları

c Altta yatan KHB'yi gösterebilecek özellikler arasında, siroz veya HCC gibi mevcut karaciğer hastalığının klinik kanıtları veya anormal karaciğer fonksiyon testleri veya karaciğer ultrasonu dahil açıklanamayan karaciğer hastalığının bulunduğu durumlar yer alır.

d Tüm ortamlarda, ebeveynleri veya kardeşleri HBV enfeksiyonu tanısı alan veya klinik olarak hepatit şüphesi olan tüm çocuklara HBsAg serolojik testinin toplum aracılığıyla veya tesis bazlı testler yapılmalı, HBsAg negatif olan ve daha önce aşılanmamış olanlara hepatit B aşısı yapılmalı

KHB nasıl test edilir?

Hangi serolojik testlerin kullanılacağı

Yetişkinlerde, ergenlerde ve çocuklarda (>12 aya) KHB tanısı için minimum kalite, güvenlik ve performans standartlarınıb karşılayan bir serolojik test (HTT veya laboratuvar bazlı immünolojik test formatında b) HBsAg aranması önerilir.

• Mevcut laboratuvar testlerinin hâlihazırda mevcut ve erişilebilir olduğu ortamlarda, tercih edilen test formatı olarak laboratuvar bazlı testler önerilir.

• Laboratuvar testlerinec erişimin sınırlı olduğu ortamlarda ve/veya hızlı testlere erişimin bakım ve tedaviye bağlantıyı kolaylaştıracağı topluluklarda, erişimi iyileştirmek için HTT'lerin kullanılması tavsiye edilir.

(güçlü öneri, düşük kesinlikte kanıt)

Serolojik test stratejileri

• HBsAg seroprevalansının ≥%0,4d olduğu ortamlarda veya topluluklarda, HBV DNA için daha ileri değerlendirme ve karaciğer hastalığının evrelemesinden önce, HBsAg'nin saptanması için tek bir serolojik test yapılması önerilir.

• HBsAg seroprevalansının <%0,4d olduğu ortamlarda veya toplumlarda, HBsAg pozitifliğinin aynı immünolojik testte bir nötralizasyon adımıyla doğrulanması veya HBsAg'nin saptanması için ikinci bir farklı HTT testi düşünülebilir.

(şartlı öneri, düşük kesinlikte kanıt)

a DSÖ'nün 2017 tarihli hepatit B aşılarına ilişkin pozisyon belgesine uygun olarak tüm bebeklerde doğum dozunu da içeren tam bir aşılama programı tamamlanmalıdır. HBsAg ve hepatit B DNA'sı tutarsız olabileceğinden, maruz kalan bebeklerin yaşamın ilk altı ayında test edilmesi sorunludur. Maruz kalan bebekler, hepatit B enfeksiyonunun kanıtını taramak için 6 ila 12 ay arasında HBsAg açısından test edilmelidir. Tüm yaş gruplarında akut HBV enfeksiyonu, HBsAg ve anti-HBc IgM varlığıyla doğrulanabilir. HBsAg'nin altı ay veya daha uzun süre devam etmesi durumunda KHB tanısı konulur.

b Laboratuvar bazlı immünolojik testler arasında enzim immün testi, kemolüminesans immün testi ve elektrokemilüminesans testi yer alır.

c Testler, DSÖ'nün in vitro tanı ön yeterliliği veya in vitro tanı için sıkı bir düzenleyici incelemenin minimum kabul kriterlerini karşılamalıdır. Tüm in vitro tanılar, üreticinin kullanım talimatlarına uygun olarak ve mümkün olduğu durumlarda ulusal veya uluslararası bir dış kalite değerlendirme planına kayıtlı testler kullanılmalıdır.

d Test edilecek topluluklarda seroprevalansın farklı eşik değerlerine göre pozitif öngörü değerlerinin, öngörücü modellemesinin sonuçlarına ve test tanı performansına dayanmaktadır.

e Altı ay sonra HBsAg testinin tekrarlanması da HBV enfeksiyonunun kronikliğini doğrulamak için kullanılan yaygın bir yaklaşımdır.

KRONİK HEPATİT B ENFEKSİYONU OLAN KİŞİLERİN DEĞERLENDİRİLMESİ, TEDAVİSİ VE İZLENMESİNE YÖNELİK ALGORİTMAa

a Erişkinler, ergenler ve çocuklar için HBsAg'nin varlığı ve altı ay veya daha uzun süre devam etmesi olarak tanımlanır.

b Yaş grupları: Bu kılavuzda ergenler ve iki yaş ve üzeri çocuklara yönelik tedavi önerilerinin uygulanması amacıyla aşağıdaki tanımlar kullanılmaktadır. Yetişkin, 18 yaşında veya daha büyük olan kişidir, 12-17 yaş arası ergen ve 2-11 yaş arası çocuk. Ülkelerin ulusal kanunları kapsamında başka tanımları olabilir.

c Dekompanse sirozun klinik özellikleri: Portal hipertansiyon (asit, varis kanaması ve hepatik ensefalopati), koagülopati veya karaciğer yetmezliği (sarılık). İlerlemiş karaciğer hastalığı ve sirozun diğer klinik özellikleri şunları içerebilir: Hepatomegali, splenomegali, kaşıntı, yorgunluk, artralji, palmar eritem ve ödem.

d APRI ve transient elastografi dahil invaziv olmayan testler, çocuklar ve ergenler için henüz doğrulanmamıştır.

e ALT için NÜS, erkekler ve erkek çocuklar için <30 U/L, kadınlar ve kız çocukları için <19 U/L olarak tanımlanmıştır. Sürekli normal veya anormal, 6 ila 12 aylık bir süre boyunca belirtilmemiş aralıklarla normalin üst sınırının altında veya üstünde iki ALT değeri olarak tanımlanabilir. ALT seviyeleri KHB ile birlikte dalgalanır ve trendi belirlemek için uzun süreli izleme gerektirir.

f Yükselmiş ALT gebelikte normale dönebilir ve bu nedenle gebelikte uzun süreli tedaviye karar vermede iyi bir belirteç değildir. Hamileler doğumdan sonra yeniden değerlendirilmelidir.

g Başlamadan önce böbrek fonksiyonunu değerlendirmeyi düşünün: Serum kreatinin düzeyi, tahmini glomerüler filtrasyon hızı, proteinüri ve glikozüri için idrar ölçüm çubukları ve böbrek fonksiyon bozukluğu için risk faktörleri (dekompanse siroz, kreatinin klerensi <50 mL/dak, kötü kontrol edilen hipertansiyon, proteinüri, kontrolsüz diyabet), aktif glomerülonefrit, eş zamanlı nefrotoksik ilaçlar, solid organ nakli, ileri yaş, BMI <18,5 kg/m2 (veya vücut ağırlığı <50 kg), nefrotoksik ilaçların eş zamanlı kullanımı veya HIV için güçlendirilmiş proteaz inhibitörü kullanımı). Böbrek fonksiyon bozukluğu riski yüksek olanlarda izleme daha sık yapılmalıdır.

h KHB'li tüm kişiler, hastalık aktivitesi, ilerlemesi ve HCC'nin tespiti ve tedaviyi bıraktıktan sonra yeniden aktivasyon kanıtı açısından düzenli olarak izlenmelidir. Daha ilerlemiş karaciğer hastalığı olanlarda, tedavinin ilk yılında veya tedaviye uyumun sorun teşkil ettiği durumlarda daha sık takip gerekebilir.

KHB'Lİ HAMİLE KADINLAR VE ERGEN KIZLARDA ANNEDEN ÇOCUĞA HBV BULAŞININ ÖNLENMESİ İÇİN ANTİVİRAL PROFİLAKSİ KULLANIMI VE KENDİ SAĞLIKLARI İÇİN TEDAVİ UYGUNLUKLARININ DEĞERLENDİRİLMESİ ALGORİTMASI

a Hamilelikte en az bir kez ve mümkün olduğu kadar erken, üçlü eliminasyon girişimine yönelik HIV, sifiliz ve HBsAg için üçlü testin bir parçası olarak yapılmalıdır.

b Hepatit B aşısının zamanında (24 saat içinde) bebeğe doğum dozunda aşılanması ve ardından 2 veya 3 doz hepatit B aşısının gebe annenin HBsAg durumuna bakılmaksızın yapılmalı. HBIG (mevcutsa), özellikle yüksek HBV DNA'sı olan, HBsAg pozitif annelerden doğan bebekler için yapılmalı.